قهوه ترک به شیوه خاصی از دم کردن گفته میشود که در ترکیه و کشورهای حوزه مدیترانه رایج است. غیر از این شیوه دم کردن در قهوهجوش مخصوص، تفاوت اصلی قهوه ترک با اسپرسو و دیگر انواع قهوه در آسیاب کردن آن است.
قهوه ترک در یک ظرف مخصوص (قهوه جوش) تهیه میشود، ظرفی که که در زبان ترکی به آن ایبریک یا جذوه گفته میشود.اغلب شبیه به یک گلدان مخصوص کوچک با دسته بلند که به طور سنتی از مس ساخته شده است. هر چند قهوه جوشها در جنسهای مختلفی قابل تهیه هستند اما اغلب برای درست کردن قهوهای خوشطعم و باکیفیت قهوهجوش مسی توصیه میشود چرا که مس هنگام حرارت دیدن گرما را بطور مساوی به همه جای ظرف انتقال میدهد و این باعث میشود قهوه بهتر دم بکشد. برای درست کردن یک فنجان قهوه ترک لازم است یک فنجان آب تصفیه شده خنک (اندازه فنجان قهوه) و دو قاشق چایخوری قهوه کامل را ترکیب کنید.
از آنجایی که هرگز نباید پس از آماده شدن قهوه، شکر اضافه کرد، باید شکر را در حین دم کردن در همان ظرف مسی مخصوص اضافه کنید (بسته به ذائقه برای شیرینی زیاد دو قاشق چایخوری شکر، برای شیرینی متوسط یک قاشق چایخوری و اگر تمایل دارید قهوه را تلخ بنوشید بدون افزودن شکر قهوه را آماده نمایید). قهوه را بر روی حرارت ملایم قرار دهید و منتظر شوید تا جوش آمده و کفهای ریز بر روی سطح آن ایجاد شود. وقتی کف روی قهوه بالا آمد قبل از آنکه قهوه سر رود آن را از روی حرارت بردارید این کار باعث میشود که قهوه شما کف زیادی داشته باشد.
قهوه ترک هرگز نباید بطور کامل به جوش آمده و قل بزند در این صورت طعم دلپذیری نخواهد داشت. هنگام ریختن قهوه در فنجان این کار را به طور آهسته انجام دهید تا کف روی نوشیدنی از بین نرود. در نهایت اینکه باید کمی پیش از سرو قهوه تک صبر کنید تا قهوه پودر شده در نوشیدنی ته فنجان تهنشین شود. به طور سنتی در فرهنگ ترکیه قهوه ترک بدون کف به سادگی قابل قبول نیست. سرو قهوه با یک لیوان آب (و ترجیحاً شیرینی کوچکی مانند باقلوا و یا شکلات) سرو میگردد.